YOK, sandığınız gibi değil... Bütün içtenliğimle söylüyorum ki:
Ferhan Şensoy'un "Acele darbe istiyorum! Yarın darbe olsa çok mutlu olurum" şeklindeki sözlerinden dolayı hiç mi hiç öfkelenmedim.
"Büyükanıt darbe yapsa, sabah erkenden kalkıp davul çalıp kutlarım" cümlesine de zerre kadar takılmadım.
Çünkü...
Çoktan beridir onu mazur görüyorum.
Bir "şiraze kopukluğu", bir "denge sorunu" yaşadığının farkındayım.
Eskisi gibi güldüremiyor.
Eskisi gibi yeni bir mizah dili üretemiyor.
Eskisi gibi harikalar yaratamıyor.
Bu nedenle...
Git gide daha çok hoyratlaşıyor, daha çok nadanlaşıyor, daha çok nobranlaşıyor, daha çok faşolaşıyor!
Yani onu anlıyorum: "Mazereti var", saçmalaması bu yüzden.
Ama anlamadığım şudur:
Sadece "acil şifa" dileği iletilip kendi haline bırakılması gereken biriyle neden ikide bir röportaj yapılır ve neden defalarca "vah ki vah" çekmemize yol açılır ki?
