bize hergün söylenen en büyük yalandır bu. dedemize de söylenmiştir bu yalanlar, ilerde doğacak çocuklarımızada söylenecektir. atamız öldükten sonra bırakın ilerlemeyi yerinde saymaya başlamışız, darbelerden sonrada sürekli geri giden bir ülkenin evlatlarıyız. her gün medyadaki onlarla haberle kandırılan, saçma sapan evlilik programlarıyla uyutulan, dizilerle avutulan, ayda yılda bir ulusal takım galibiyetleriyle sevinmeye mahkum edilen ülkenin çocuklarıyız hepimiz. evet gelişmekte bu ülkedede her gün bazı şeyler, yolsuzluk giderek artmakta rejim kaygısı büyümekte,zenginle fakir arasındaki uçurumda giderek büyüyüp genişlemekedir. aydınların diri diri yakıldığı, beş para etmez insanların son zamanda medyada aydın diye gösterildiği bir ülkedeyiz. halkın kitap okumayı bırakın, gazete okumaya bile üşendiği, eline aldığı gazetede magazin le spora bakıp boş vaktini dedikodu yada futbol takımlarını şampiyon yapmak için harcadığı ülkedeyiz. sarhoşken burada masabası herkes vatan kurtarır, herkes başbakan olur 2 dakikada hükümet kurar, hükümet kurtarır. ama burnunun ucundaki karanlığı farketmeyen, farketsede önemsemeyen bir toplumun ferdiyiz hepimiz. batının sapkınlığıyla, doğunun yobazlığı arasında sıkışıp kalan, kültürünü unutup yeni sapkın arayışlar içine giren, girdirilen bir ülkedeyiz. sürekli bir kaos içinde bulunan bu ülke nasıl gelişebilr ki. ölen madencisine diriyken hakkını vermeyip, ölünce güzel öldüler diyen bir bakanı olan, ve acıdır ki bu lafların arkasında emekçisine sahip cıkıp, bakanını eleştirmeyen bir ğlke nasıl gelişir. ülkesinde milyonlarca aç insan durukeni sadece siyaset yapma sevdalısı insanların filistin dersine düstüğü, burnnun dibindeki açlara, kars a , hakkari ye, muş a gitmek dururken ümmetinin peşine düşüp ölen insanların olduğu bir ülkedeyiz. tamam gazze de yapılanlar insanlık suçu, hepimiz karşıyız ona ancak bu ülkede aç doğan, okuyamayan, yaşıtları çikolata yerken, dondurma yerken , onların ayakkabılarını boyayan çocukların suçu ne. bu çocukların gelişmekte olan bir ülkede azalması gerekmez mi? neden ülkemizde gün geçtikçe artıyor? eskiden memurlar kenara para koyararlarmış, esnaflardan bu kadar çok vergi alınmazmış, çoluk çocuk rahat yaşarmıs ülkemizde. gün geçtikçe bır lokma ekmeğe muhtaç olan insan sayısı artıyorsa, bu ülkenin insanları bu düzene boyun eğiyorsa, her gün yolsuzluk görüp alışıyor, rüşveti yaşam tarzı olarak belirliyorlarsa bu ülke nasıl gelişsin. şanslı olanlar 7 yaşında okula başlayıp 24 yaşına kadar okuyorsa, sadece matematık ezberleyip, fizik kimya sosyal çalısıyorsa, hayat bu insanlar için bundan ibaretse bunlar nasıl düşünceler üretsin. avukat olmak işteyen öğretmen, öğretmen olmak isteyen puanı yetmediğ için bankacı oluyor, kimse yetenekli olmasına rağman kuaför olmak yada yeteneğini kullanmak istemiyor, yada kullanmak istese bile emeğinin karşılığını alamayacağını bilerek yanlış meslekleri sadece para kazanıp hayatını köle gibi devam ettirmek istiyorsa bu ülke nasıl gelişir? özgürlüğü anlamayan, herşeyi yapabilme zanneden bireylere edebi adabı nası öğretirde topluma kazandırırsınız? edeb adapla başlayan kültür, aile içi sevgiyle pekişip saygıyı, insanı sevmeyi oluşturur. sağlam karakterli bireylerin böyle yetişmesi gerekirken, ülkemizde ailelerin hayat sıkıntısından çocuğuna ayıramadığı zamanı görüp, o çocukların özentliklerle yanlış bireyler olarak yetiştiğini gördükçe bu ülkenin gelişmekte olmasına inanmak hayalden öte gitmez. bir mucize olupda bu ğlkeyi adam edecek bir adam çıkmadıkça gelişmekte olan ama gerileyen yok olmaya mahkum bir ülke sıfatından asla kurtulamaz, aptalca masallarla avututulur dururuz.
