saat 10 da kalkmıştım. normalde nadiren kahvaltı yapan bi insanım. ama ne hikmetse o gün kalktığımda karnım felaket gurulduyordu. ve buzdolabını açtım;
- lahmacun var oha!
+ yemeyi düşünmüyosun di mi? kahvaltı sofrası hazır bak bi sen yapmadın. normal bi insan gibi kahvaltılık şeyler yiyebilirsin kızım.
- yok ben lahmacun yicem.
dediğimi yaptım ve oturdum yemeye başladım lahmacunu hatta lahmacunları.
- niye öyle bakıyosun bana anne? ne düşünüyosun?
+ acaba senin fabrika ayarlarına dönme imkanımız var mı onu düşünüyorum.
- yok o olmuyor denedim ben onu. error verdi. bu arada herkes kendi kalbinin ekmeğini yer anne eki eki eki. seda sayan söylemiş ha bu sözü boru değil.
+ sen sadece kendi kalbindeki ekmeği değil diğer insanların kalbindeki ekmeği de yiyosun rainn.. hatta sen bütün fırını yiyosun..
- kola koysana anne. dolapta olcaktı gördüm ben demin.