utanma arlanma nedir bilmeyen dilenci modelidir. bir zamanlar kızılay'da, bakanlıklar'da ve tunalıhilmi'de insanın karşısına gerçekten böyle tipler sıkça çıkıyordu.
dilenci: allah rızası için bi ekmek parası abiim, başının gözünün sadakası olsun.
karmatu: vallahi yok kardeşim, benim de cebimde metelik yok.
dilenci: allah rızası için dedik abi!
karmatu: tamam da canım kardeşim gerçekten param yok. işten yeni çıktım.
dilenci: lan sende allah korkusu yok mu be? versen ne olur sanki!
karmatu: yahu kardeşim laftan anlamaz mısın sen be. işsizim yahu!
dilenci: lan sen de herkes gibi çalışsana o zaman. biz nasıl geçinecez?
diyalog burada biter ve karmatu dayak yememek için koşar adımlarla uzaklaşır.
