bu nesil gerçek öğretmene denk gelmemiş nasipsiz nesildir.
onlar kendi çocuğunun kıyafetlerinin çoğunu yatılı okuldaki öğrencilerine getiren, onların da azıcık da olsa gülümsemesini sağlamak için o kıyafetlerin eskimesini, küçülmesini beklemeyen bir öğretmene rastlamamışlardır. öğrencisinin sorduğu soruyu o an çözemeyip de eve giden ve geçenin üç buçuğunda sorunun çözümünü bulup o saatte öğrencisini arayan bir öğretmene de eminim ki kesinlikle denk gelmemişlerdir.
okuyamayacağını bildiği öğrencisinin hiç olmazsa ilköğretimi bitirsin diyerek sınav kağıdında bizzat kendi değişiklik yapan ve bunun ortaya çıkmasından zerrece korkmayan, eve gelen öğrencilerine izzeti ikramda eksik etmeyen, öğrencileri küçük yaşta evlendi diye yürekten üzülen ama yine de düğünlerine gidip sahipsiz olmadıklarını gösteren, götünü kaldırmaktan üşenmeyip en uç illeri sıra sıra gezen ve bundan hiç gocunmayan, hiç okuyamamış olan çocuklara sevabına ders verip onları okutan hatta meslek sahibi yapan, bahar gelince öğrencilerini toplayıp en güzel yerlere pikniğe götüren ve bunu tamamen parasız yapan, öğrencilerine kızıp kızıp yine de sigara içeceklerini bildiğinden onları kollayan ve ispiyonlamayan, iyi şeyler yapan öğrencilerinin başarılarına çocuklar gibi sevinen hatta havalara uçan ve örneklerini daha da uzatabileceğim böyle bir öğretmenden ders alma imkanları olmamıştır.
