bu işsizlik krizinde ve işlerin düşük olduğu dönemde olayın cereyan etmesi durumunda, patronun 'aferim oğlum, hep böyle çalış' demesinin hayaliyle beklerken, çalışan kişinin gözlerinin hafif sulanmasıyla duygusal bir ortam oluşturması ve patronuna acıklı bakışlarla bakarak 'çok mühimdi gerçekten, yazmassam çatlardım' der gibi patronu yumuşatma eylemine gitmesi, 'tamam, ama bidaha olmasın' ikazını duyduktan ve patron arkasını dönüp gittikten sonra 'gelsin başlık, yıkılsın sözlük' felsefesi ile hareket edileceği trajikomik bir olaydır. burda önemli olan bildiklerini hiçkimseye öğretmemen gerektiğidir. yoksa herzaman yerini dolduracak biri vardır.
