serinin ilk maçında olağanüstü bir takım portföyü çizen lakers yakaladığı çizgiyi bırakacak gibi durmuyor. kobe 4olık harikasının getirdiği ikili hatta 3lü sıkıştırmalara maç başlamadan önce önlemini almış öyle gelmiş. hatta maç başlar başlamaz bulduğu sayı ile suns yönetimine zaman zaman artest'i zaman zamanda fisher'ı riske edip kobe'ye yöneleceğiz stratejisini erken uygulatma kararını aldırdı. bu mantıklı kararı aldırdı aldırmasına ama artest'in bu denli kudurukça şut sokacağı hiç hesaplarında yoktu. fisher getirdi kobe üzerine çekti artest'te yanarak attığı şutlarla güneşi kavurmaya başlarken suns çephesinin beyni nash, takım arkadaşlarını oyuna dahil etmek için ilk 5 basketin asistini yaparak başladı ama seriyi dengelemek için kesinlikle gerekli olan frye'yi bir türlü oyuna ısıtamadı ki frye'nin ısınamamasında nash'in hiç kabahati yoktu. takastan bu yana suns'a net bir katkı yapan frye'nin de bu seri itibariyle ısınacağını pek sanmıyorum. hani en iyimserim iş işten geçti demeden önce ısınma ihtimalinin üzerini çizdim. bu arada nash oyuncu ısındırmalarına amare'den başladı ve hücum hattında ondan verimini buldu ama zaten boyalı alanda en az 6 el dolaştıran lakers'ın arasına dalan, yüreklenen, didişen amare yine ortalıktan kayboldu ve savunmadaki didişmemeleri yüzünden hücum etkinliği de maç başlangıcını arattı durdu. temaslardan kaçıp orta mesafeye yöneltmesi suns'a negatif etki yaparken lakers'ın olmazsa olmaz uzunları pota altında rahat iş yapmaya başladılar. gasol tüm maçı verimli oynarken sakat bynum'un aldığı kısıtlı sürede ortaya koydukları şahaneydi. hatta oyundan çıkışlarında keşke sağlıklı olsaydı da biraz daha izleseydik dedirtti. dedirtti ama onun yerine giren odom da keşkeli cümlemi tekrarlatmamaya yemin etmişçesine oynamaya devam etti.
ilk yarıda başlayan bu fırtınayı dindirmek kolay değildi ama dudley'in 3'te 3 üçlükle başlayan, kobe'nin jenerik geliyor sinyalleri verdiği pozisyonda lupin zarifliğiyle çaldığı tertemiz topla richardson'a tempo kazandırmaya başlaması suns'un ilk yarı direnişiydi ama adeta 3lük atmak için maça çıkmış olan lakers farkı 10 yapıp soyunma odasına rahat gitti.
3. çeyrekte biraz daha durgun (normal) hücum eden lakers'ın karşısında olması gereken suns vardı ve hill richardson a.ş. ile dengeyi buldular. bu periyotta gerçek suns'u, sayı yese bile rakipten daha hızlı ve baş döndürücü şekilde karşı sahaya giden suns'u izledik. ilk 2 çeyrekte göremediğimiz temposunu yakalayan suns lakers'ı da yakaladı ve maç yeniden başladı ama suns için maalesef 1. çeyrek performansına dönen lakers ve amare izlerken gasol'de en iyi yaptığı iş olan boyalı alanda topu alıp klasik uzun olmamasının farkıyla topu indirmeden yaptığı hücumlarla suns'un geri dönme ihtimalini öldürdü.
maç dikkatleri...
suns koçu lakers'ı nasıl durduracağının hesaplarına öyle yoğunlaşmış ki takımın fazlasını atarız mantalitesinden uzaklaştırmış.
nash'in biraz daha fazla skorer olması lazım ama jackson'ın takımı öle güzel kuru kalabalık yaratıyor ki nash driplinglerini potaya değil asiste yöneltiriyor.
amare all-star gediklisi bir adam için fazla yüreksiz ve hırssız. ribaunt almak aklının ucundan geçmiyor.
kobe= verim...
hill ilk maçta yaşadığı faul problemine girmezken bu adam nüfus kağıdındaki yaşını büyültmüş dedirtti.
başta artest olmak üzere lakerslı oyuncuların sol çapraza işaret koymuşçasına 3lük sokmaları kusursuzdu.
