üzerine söylenecek söz bulunamayan, insan hayatının ne kadar değersiz olduğu bir ülkede yaşadığımızı, suratımıza yumruk gibi çarparak bize bir defa daha hatırlatan acı olay.
ölenlerin isimleri şöyle: Adem Çengel, Ahmet Karabektaşoğlu, Dursun Kartal, Ekrem Akkaya, Engin Düzcük, Erdem Alkin, Erkan Taşdemir, Erman Çaylıoğlu, Hasan Akbaba, Hüseyin Arslan, Hasan Ersin, ilker Bebek, ismail Fidan, Kadir Ötgeç, Koray Kebabcı (Maden Mühendisi), Murat Özbay, Mustafa Zoroğlu, Ramazan Bakıroğlu, Ramazan Yavuz (Maden Mühendisi), Sabri Özdal, Sadık Kocakaya, Samet Aydın, Serkan Yılman, Şahin Ataman, Şahin Tavukçu, Şeref Aydoğan, Tarık Candemir, Veli Akyüz, Volkan Candemir, Yunus Ekmekçi.
şimdi, bu ölen 30 insanın "kader"ini yaşadığını söyleyen bir başbakanı var bu ülkenin. ne diyeceğimi bilemiyorum ben aslında. öldüler o insanlar 3 kuruş için. gerçekten 3 kuruş ama. 8,5 milyarla geçinemeyen başbakan gibi değillerdir hiçbiri. oğullarına gemi alamadılar. ne gemisi? ne gemisinden bahsediyorum ki? belki bi oyuncak araba bile alamadılar be. ne küçük bir şey dimi? alamadı belki işte...
şimdi açgözlüler tarafından kaderlerini yaşadıkları söylenmiş. susamıyorsunuz değil mi? sadece, insanların acılarına saygı gösteremiyorsunuz. çok zor tabii. o ağız varya, konuşacaksınız illa ki! içinizden geçen o saçma salak düşüncelerinizi bizimle paylaşmak zorunda mısınız her seferinde? senin ne düşündüğünü hiçkimse umursamıyor. öldü orda insanlar yerin 540 metre altında be. ölüme saygı duy bari.
şunu da unutma, ölüm herkesin kaderinde var. yaşayan her mahlukat ölümü tadacak. sen de, senin evladın da, senin eşin de... bakalım sen nasıl can ver(emey)eceksin bu kadar vebal ile?
ekleme: barış manço'nun halil ibrahim sofrası adlı şarkısı tam bu duruma uyum sağlıyor. sabahtan beri bunu dinleyip ağlıyorum. allah mekanlarını cennet etsin. yakınlarına allah sabır versin. ne acı bi ölüm.
Bir kavga başlamış ki nasip kısmet uğruna
Kapağı ver kulbu al kurbanı ne hiç soran yok...
