yine bir pazar günü öğle suları kendisine telefonda rapor vermekteyim:
anne: nasıl dersler?
gugu teyti: fena değil işte, gidip geliyoruz anne.
anne: bana bak sakın istanbula gidip de... kapı açık baban da duycak şimdi... sakın istanbula gidip de o çocukla görüşeyim demeyesin kırarım valla kafanı!!!
gugu teyti: anne saçmalama, görüşmüyoruz bile biz artık!
anne: ben sana o kadar söylüyorum.
