benim kelimelerim güçsüz gibi görünür, aslında senden cesurdur anlamları. seni anlatmak nasıl güçsüzlük olur, nasıl yılgın olur cümlelerim bana verdiğin mavilik dururken? ben yeşillere dayayabiliyorum sırtımı, gün geliyor saatlerce okuyorum. bazen bir şarkı dinlerken roman yazdıracak kadar güçlü ilham geliyor ama ihanet etmiyorum şarkıya, dinliyorum. diyorum ya sana, benim kelimelerim güçsüz görünür, aslında senden cesurdur anlamları. kafamı zorla öne eğmeye çalışan onca utanmışlığa rağmen öpebiliyorum seni, yanaklarından olsa da, dile kolay.
hiç anlamadığım dilde bir şarkı dinlerken tahmin edebiliyorum sözleri, her duygunun ayrı notası var. benim kalbim en çok mi'den atıyor, şarkı re'ye vurdukça buğulanıyor gözlerim.
yine de en çok ritmi yüksek şarkıları dinlerken heyecanlanıyorum, marşlarda mesela. evet evet, marşlarda buluyorum seni. naci en palestina dinlerken aklıma gelen de sensin biliyorum. bakma öyle şaşkın şaşkın yüzüme? en mutlu anıma da kederden geberdiğim zamana da seni koyuyorsam her şarkıda da seni düşünmem neden garip olsun ki?
anlamamakta ısrar edenler var, kör taklidi yapanlar ya da kör edenler var. bizi düşman belleyip şarkılarımızı yasaklayanlar, ellerimizi bağlayanlar, kör karanlığa hapsedenler var. ben görüyorum onları, tek tek biliyorum adreslerini. ne yapmalı? dün dedim ki kendime " git, yap elinden geleni. kaybedecek hiçbir şeyin olmadığı için değil, kaybedecek çok şeyin olduğu için git. git ki kaybetme." dün dedim bunu kendime, bugün tekrarladım.
yapmadım sanıyorlar ya da bir şey yapmanın her zaman somut olması gerektiğini. oysa ben onları dün kötü ilan ettim. on beşini yalnız, yirmi yedisini bomboş bıraktım. en kötüsünü de kalan yüz ikiye yaptım; onlar gibi olanların önüne saldım onları. dönüp arkama bakmadım bile. oturduğum yerden, tek başıma yaptım bunu ben. onlar hala farkında değil ama ben onları dün kötü ilan ettim, hala bir şey yapmanın illa somut olması gerektiğinden bahsediyorlar.
bıraktım onları ben. sen de bırak.
ki sen benim yüreğimdesin,
söksem onu alsam, öpsem,
kan bulaşmaz ellerime.
ama dokunsan onlara kan kokusu.
sen benim yüreğimdesin,
söksem onu alsam, öpsem,
kan bulaşmaz ya ellerime,
işte o yüzden benimsin.
