fetret devrine giriştir.Artık tüm şiirler O'nadır.
söylenilemeyen sözler O'na..
hayatımın tam orta yerinde
bavuluna atıp tüm çocukluğumu çekip gittin usulca
sana paramparçayım baba
paramparçayım,parçalarım senden ibaret
hep söyleyemediğin şeyler vardı
hep zamanını bekledik
hep sustuk ya erteledik
sana paramparçayım baba,o zaman hiç gelemedi
akşamüstü bir sensizlikte
akşamın altında sessiz ve yaralı ben
söyleyecek sözüm yok sana baba
paramparçayım
yaşayan yanımıda aldın giderken
sen olan yanımı aldın
ne kadar kaldım ki?
sana paramparçayım baba
bliyorum zaten yoktun hayatımda
ben hiçbi sabaha seninle uyanamadım
hiçbir kahvaltıyı seninle edemedim
ama orda olduğunu bilmek güzeldi
sana paramparçayım baba
tavanımda gözlerini unutmuşsun
beni kendinde
kendini duvarımda
her gece gözlerine bakıyorum baba
sana paramparçayım
o dogru zaman hiç gelmedi
konusacak seyler vardı
çek şimdi gözlerini üstümden
sana paramparçayım
beni kara kutuma terkettin
her güne bir paket de hasret söndürüyorum
gözlerin gözlerimdeyken
seni özlüyorum baba
bunu söylemeye ihtiyacım var
seni seviyorum
