geçmişte size yaptıkları minik şeyler için derin bir saygi, ince bir sevgi duyulan insanlardır bazen, bazen pek samimi olmadığınız ama içten içe sevgi beslediklerinizdir. Ya da ilk defa karşılaştığınız ve kafasından geçenleri dakikasında okuduğunuz, kalbine indiğiniz insanlardır. Ama bunu genellikle* bilmezler. Bazen durup düşünürüm niye onlar diye ve şey diye düşünürüm: hayatın akışında herşeyi bırakıp, ölmeli midir onların uğruna? Düşünürüm sadece tabii. Düşündüğümü düşünürüm. Düşünür, düşünürüm...
