anne meraba,
yine ben...
bugun de soyleyemedim seni aslinda cok sevdigimi halbuse hazirlamistim kendimi, ne soyleyecegimi... bilmiyorumki kendime niye bukadar yukleniyorum niye hersey icin bukadar kasiyorum ben, neyse ama konustuk iste sesini duydum ama daha kotu oldu sanki yada bugun iyi olmadigim bana oyle geldi sanirim. sana hediye alamadigim icin uzuluyorum keske bende o annesine cok guzel hediyeler alan annesinin yaninda mutlu mesut yasayan hayirli evlatlardan biri olsaydim. tamam sinirlenme hemen biliyorum sana sorsalar dunyanin en hayirli evladi benimdir kesin ama ben oyle hissetmiyorum cunku daha fazlasini yapabilirdim gibi geliyor...
