atatürk'ü bir kenara bırakıp, genel olarak bakalım.
hani diyorduk ya " aile etkisinin yanında nedir ki dinlerin potansiyeli "
işte durum, o durumdur. bu çocuk aslında pek çoğunuz ile aynı, farkı sadece başında türbanı olması, küçük olması ve videolarının yayılması.
sizede istemediğiniz inançlar aşılandı, istemediğiniz ideolojiler yaftalandı, büyüdünüz belli bir bilgi birikimi eşliğinde fikir sahibi oldunuz. ama bazı -sert- inanç biçimleri, etkisinde kaldığınız aile dayatmasının ürünüdür hala. buraları geçelim, uzun uzun yazmaya gerek yok tabi. ne diyordu ismini hatırlayamadığım bir zat-ı muhterem;
" birey olabilmenin şartı, eski hayatımızı silip yeni baştan düşünmektir " *
bu çocuk evrensel insanın acısıdır, toplumsal baskının acısıdır, aile dayatmasının acısıdır. bu ve benzeri ebeveyn'ler insanlıktan nefret etmenin açıklamasıdır. içim acıdı izlerken. sadece çocuğa değil, dünya nüfusunun %90'ına içim acıdı, aklıma geldiler. savaşlar, katliamlar geldi aklıma. *
