gayet de minik fil jumbo gibi çatır çatır şeker niyetine, tatlı niyetine, "içim kıyıldı anne; açım ben, ne yesem?" diyerekten yediğim bir şeydi bebek asprini.
hatta kerameti abisinden* menkul kuzenimle oturup bir kutuyu kapı arkasında yediydik de, ananem bu bedenen çok, fikren az gelişmiş iki yaratığa (bebek aspirini değil) aspirin dayağı atmıştı. hatta coraspin dayağı.
binaenaleyh şimdi nerede görsem o minik pembe tabletleri çocukluğuma dönüyorum. yapamadılar şunun şekerini, meyve suyunu, sakızını falan. girişimci ruhunuza sıçayım.
