Öncelikle asker korkmaz diye bir şey yok, Asker yeri geldiğinde korkmalıdır, korkmalıdır ama bu onun cesaretini kırmak yerine körükleyici bir korku olmalıdır. Korkmuyorum arkadaş diyen yalan söyler, gerçekten korkmayan varsa da çatışmada tez elden nalları diker. Sonuçta insanın korku duyusu onu tehlikelere karşı refleks geliştirmesi için içgüdüsel olarak gelişmiş bir duygudur.
Dönelim teslim olma konusuna, eğer ki teslim olmak Şükrü paşa örneğindeki gibi olacaksa yani teslimiyet zaruri ve teslim olunan düşman sizin askeri şerefinizi iki paralık etmeyecek düşmansa gereken yapılır ve teslim olunur.
şimdi Dağa dönelim.
dağda bir şekilde tek kalmış Er için teslim olma veya olmama kararını vermek kolaydır sonuçta teslim olursan sen tutsak olursun, teslim olmazsan sen şehit olursun. Ama bir Komutan için?
çok çelişkili konu, askerliği Komanda yapmak isteyen ve haliyle bir asteğmen adayı olan biri olarak karar vermek zor, takımının motivasyonuna, isteğine bakar biraz da(emrimdekiler profesyonel asker olsa onların da isteğine bakmam) . Ha bir TÜrk olarak, sadece kendim olsam dağdaki itlere teslim olacağıma evime, anneme, babama, ağabeyime, sevdiğime paramparça bir bedenle dönerim daha iyi. (Şehit olan yiğitlerin teslim olma gibi bir seçeneği mi vardı? Onlara ölüm geldiyse bize de ölüm farzdır haliyle çekinmeyiz)
kimileri kabul etmek istemese de Tanrı Bu Milleti asker olarak yarattı, askerlik ahlakına, şerefine leke sürecek harekette bulunmak Tanrı'nın bu yaratımına karşı çıkmak, isyan etmek olacaktır.
