ömrün boşa dönmesidir sonbahar, hüzün kokar sarı sarı...
saça akların düşmesi, aklın başa düşmesidir.
sonbahar; hoyratça kullanılmış bir gençliğin arkasından acı acı bakarak kendine el sallamasıdır insanın... anıların, yaşanmışlıkların, birer birer sadakati yağmurlara teslim bir fotoğraf albumunde yerini almasıdır. son treni kaçıran bir kadının o istasyon da tek başına kalakalmasıdır!
çoğu zaman mevsimsiz gitmektir; ardında kimi bıraktığına aldırmadan...
