tek başıma saatlerce her sokağını, her dükkanını, her kafesini, her pasajını, her kitabevini defalarca gezdiğim, tozduğum, belki de tek bildiğim olması sebebiyle, kendimi rahat, evimde gibi ve özgür hissetmemi sağlayan tek mekandır koca istanbul'da.
yankesicisi, fahişesi, ibnesi, sapığı, dilencisi, tinercisiyle bile; yine de, "istiklal caddesi'nde buluşalım."dır her zaman benim için. sadece bildiğim tek yer değil; el ele tutuştuğum, öpüştüğüm, aşık olduğum, şarkı söylediğim, dansettiğim o yerdir. hem yalnız başına hem de elleriniz başka bir el ile birleştiğinde mutlulukla yürüyebileceğiniz caddedir.
