sadece duygusal ilişki olsa iyi hayatını erteletiyorlar amk. standart uygulamanın dışına çıkarmıyorlar.
oku, bir işe gir, evlen, çocukların olsun, onların geleceğini kur.
derken hep başkaları için yaşadığını farkedip hevessizleşiyor ve en yakınlarına içten içe duyduğun hınçtan mıdır nedir bilinmez hissizleşiyorsun. ve.... unutmaya başlıyorsun gençlik hayallerini, umutlarını ve o duyguyu. robotlaşıyorsun ve derken birgün olan oluveriyor ve ertelediğin hayat senden intikam alırcasına canını yakıyor elindekini senden alıvererek.
işte o zaman anlıyorsun ve kendin için yaşanmamış bir hayatla yüzleşmenin soğukluğunu acı bir şekilde hissediyorsun.
bırakınız sevsinler. yeter ki ne içlerindeki ruhu ne de başka bir canı öldürmesinler.
