sevgili eski sevgili, seninle hala bitiremediğimiz telefon sohbetleri yüzünden sıkıntı çekiyorum. ardından da sözlüğe giriyorum ve vakit harcamaya çalışıyorum. attığım her adımı kıskandığın, ders saatinden 10 dk dan önce evden çıkmama izin vermediğin, 3.5 yılımızın 2 yılı ana avrat düz gittiğin, bir de bana hep zavallı dediğin için ayrıldım senden. ama lanet olsun içimdeki insan sevgisine ki sana acıyor muyum, alışkanlık mı yoksa ben fazla mı gerizekalıyım bilmiyorum ama sıkıntı duyuyorum.seninle asla barışmak istemiyorum. değiştim diyorsun inanmıyorum. şimdi insanların haklısın demeleri için ve bu sayede rahatlamak için buraya yazıyorum
