gözleri görmeyen yoksul bir annenin minicik çocuğu için kamu dairesinde gezindiği an. o an; "merhameti öldürün" diyen niçe'nin nasıl zıvanadan çıktığını düşünür, arthur schopenhauer'un merhamet'ine amenna çekerisiniz.
ve o an, o annenin ayakları altına başınızı sermek istersiniz.
