hayatının hiç bir döneminde kendine göre kıyafet sahibi olmamış türk çocuklarının yetişkinlikteki psikolojisidir.iki sene sonra da küçük kardeşe devredeceğin muhtemeldir. (ayakkabılarımız okul açılacağında 1 numara büyük alınırdı, sürüye sürüye giyerdik, tam artık bana göre oldu dediğimizde ya ayağımız büyürdü ya da ayakkabı eskirdi.)
