kendisi bir hata yaptığında ikinci bir şans verilmesini hak etmeyen insandır. zira zamanla o da kendi kazdığı yahut başkalarının kendisi için özenle kazdığı çukurlardan birine düşecek, hatalarıyla yüzleşecek, ders alıp çukurdan çıkmak istediğinde ise uzanacak bir ele ihtiyaç duyacaktır. o dost elin orada olması ya da olmaması insan hayatının kırılma noktalarından biridir. düşenin dostu olabilmektir belki de asıl mesele. ne denli büyük bir hata yaparsa yapsın, herkes ikinci kez uzatılacak o eli hak eder. hatasız kul olmayacağı gibi, hatalar olmadıkça hayatın da bir anlamı olamaz.
