hani, çam ağacının dibine düşen kozalak, ve onu alıp bağrına basan çocuk..
sevgiyi anlamlandıran, aşkı memleketindeki çocuklarının yüzündeki gülümseme ile herkese anlatan kişi..
sevdiği ne varsa, sevdiği olmayan insanların yüreğine korkmadan koyabilen, kardeşlik ruhunun yeniden bedende hissedilmesinin sebebi..
benim bir ablam olmadı, benden büyük, derdimi anlatacağım, kalkıp susadığında bir bardak su getirip, içini ferahlatabileceğim.. kendim yerken uzakta olduğu için onu düşünüp, yarısını ayırıp o yiyecekmişçesine masanın üzerinde bırakabileceğim.
bana abla duygusunu yaşatan kişidir.
iyi ki varsın.. iyi ki tanımışım..
bedeninin yaşını bilemem ama ruhu 18'inde daha, ve deniz gibi bu ülkeye çok anlam verebilirsin ablacım. hep buralarda ol..