zaman her şeyin ilacıdır derler örneğin. ben hiç inanmıyorum öyle olduğuna.
kaybettiklerinizin yerini almaya çalışan, açılan boşluğa kurulan hınzır bir arkadaş sadece. zamanla unutmazsınız mesela her şeyi. zamanla alışırsınız sadece her şeye... yokluğa, acıya, sevgisizliğe... ama unutmazsın. unutamazsın. içinizdeki boşluğu zamana yayarsınız çaresizce. sizi kendine mecbur eder zaman küstahca...
kendime bakıyorum, geriye bakıyorum, arkama bakıyorum, bıraktıklarıma bakıyorum. bakabiliyorum geriye, geçmişe... çünkü geçen zaman unutturmuyor hiçbir şeyi bana, unutturmuyor hiç kimseyi, hiçbir acıyı bana. alıştırıyor sadece. gün geçtikçe, zaman ilerledikçe içinizde varolan acıyla yaşamaya devam ediyosunuz. hepsi bu....
