kimileri atatürk'ü örnek alan gençleri "atam atam sen kalk ben yatam atatürkçüsü" yahut "irtica korkağı" gibi gösterir ve özgürlük adı altında demokrasinin temelini dinamitleyecek konuların tartışılmasını istemez. Gerçekten irtica tehtidi yoksa, sadece gereksiz bir "korku" ise, bu gereksiz korkunun konuşulmasından niçin rahatsız olurlar? Çünkü sinsiden gittikleri yolun gözükmesini istemezler.
Bu tip minik yobazciklarla diyalog kurmak mümkün değildir. Ne derseniz deyin, din düşmanı olursunuz. Kendileri de bir gün "siz atatürkü yanlış yorumluyorsunuz" der "atatürk bizi kurtardı" klişe bir laftır der, ertesi gün de ona olan nefretini (bu örnekteki gibi) dayanamadan kusar.
O yüzden diyaloga girmek yerine, böylelerinin sevgili validelerini alıp, azgın milliyetçi yunanların veya fanatik ingilizlerin kucağına atmak gerekir. "Atatürk bunları düzülmekten kurtardı ama onlar bunu istemiyorlarmış, sizlerin kucağını istiyorlarmış" demek gerekir.
