ısrarla, tüm inatçılığımla -kendi çapımda- yememeyi kararlaştırdığım, eti'nin yeni çıkarmış olduğu ürün.
lan, aslında normalde hiç böyle popüler olan şeylere karşı "nıhaaa! hepiniz seviosunuz ben herkesin sevdiğini izlediğini yediğini ısırdığını mıncırdığını istemem huleen!" şeklinde bir davranış şekli geliştirmemiştim şimdiye dek. fakat! fakat, bu nedir? alt tarafı bir kek. kek değil kekstra esprisini yapmasın kimse, öldürürüm bak. o espriyi yapmayın.
zaten, o reklamlardaki kızlar da hayvan gibi burun deliklerine soka soka yiyorlar pislik şeyler ya. sümüklü mü yiyor ne bok yapıyorsa anlamadım gitti. o kız, şahsen ben görüyorum yani... lan cümleyi de kuramadım. sanki muhabbet ediyorum biriyle. o kızın, keki öyle burun deliklerine "ınahhuuaağğuaa çoğlezelüüğaa!" diye yiyişi açıkçası iştahımı kabartmıyor. hatta sümükler filan aklıma geliyor daha bi soğuyorum. eti browni intense ile aramızdaki ilişki başlamadan bitti yani.
geçen gün okulun bahçesinde otururken 2 arkadaş aramızı yapmaya çalıştı. eti browni intense kadar yılışık ve zorla hayatıma girmeye çalışan başka hiçbir ürün olmamıştı.
a1: arkadaş 1
a2: arkadaş 2
b: ben
a1: ben eti browni intense aljam abi yeaa çok süpher bişiaaa
a2: ya eet bende alıyım manyak bişii
ben ise uzaklara bakıyorum.
a2: sana da alıyım mı slywitch?
b: yok saol cnm ben yemicem
a2: niye? yedin mi ki? süper amııaaa
b: ya yok yemicem ben ı-ıh
ne menem, ne bet bi şey çıktın sen be? her kuşun eti yenmez. istemiyorum seni tamam mı? çık artık hayatımdan. seni sadece arkadaş gibi görüyorum eti browni intense... anla artık.
