refah içinde yaşayan insanların, yine kendine faydalı bir şekle dönüştürmesine zemin hazırlamasıdır.
bugün 23 nisan ya, hepimiz neşe dolmaya çalışırken, gerçekleri görmezden gelerek ancak bunu yapabiliyoruz. 23 nisan öncesi, stadyumda prova yapan öğrencilerin sıkıntılarından haberiniz var mı? ya da, 23 nisan töreninde çocuğunun giyeceği kıyafetin parasını vermekte zorlanan ailelerin çektiği çileden?
çocuk bu, arkadaşlarından geri kalmak istemez ve hiç bir anne-baba da çocuğunun bu sebeple eziklik hissetmesini, üzülmesini istemez. işgüzar öğretmenler de, bu gibi bayramları kendi başarısı gibi göstermek için abartılı ve fahiş fiyata mal olan kıyafetleri öğrencilerin alması için zorlar. sebep ne peki? her sene farklı kıyafet diktirilerek yapılan gösteri kime ne sağlıyor? her bayramda olduğu gibi protokolün keyfi için yürütülen çalışmalar bu bayramda da hızını kesmedi. konuştuğum bir çok ebeveyn, çocuğunun 23 nisan'da giyeceği kıyafetin parasını nasıl bulup da vereceğini kara kara düşünüyordu. çocuğa "hayır sen katılma" demek de olmaz ki, çocuk bu; nasıl anlasın maddi sıkıntının milli bayrama etkisini. ama bu bayram da bir şey değişmedi. yine pahalı kıyafetlerle çocuklar stadyumları doldurdu. yine protokole gösteri yapıldı ve yine onlar tören sonrası kokteyl için pahalı arabalarına binip tören alanından uzaklaştılar. çocuklar da anne ya da babasının elinden tutup evine gitti. sizin çocuk bayramı anlayışınız bu mu?!
