insanları hayatından bir kalemde silenler genelde hayatında insanlardan çok kazık yemiş kişilerdir. En iyi gün dostları kötü gününde yanında olmamış, kötü günlerinde gözünü kırpmadan borç para verip yardım ettiği arkadaşları, kendisinin işleri bozulunca yardım etmemiş, ve üstüne üstlük iflasın eşiğine geldiğinde ayağını kaydırmak için her türlü katakulliyi çevirmiş, arkasından dedikodu yapmış alay etmişlerdir.
Bu büyük kazıkları yiyen insan bir gün zengin olduğunda yine etrafı pohpohlayan ve eskiden hiçbir şey olmamış gibi davranan arkadaşlarla dolar. Ancak bu kişi artık değişmiş, insanlara zerre kadar değer vermeyen biri olmuştur. Sadece arkadaş çevresine değil, kendisinin en kötü gününde yanında olup ona yardımcı olmak için tefecilerden borç para bulan, her gün alacak peşinde koştururken otobüslerde yorgunluktan uyuyup kalan ve döviz bulmak için bir yeraltı hangarında mafyalarla karşı karşıya gelme riskini göze alan, bütün güçlüklere rağmen kendisini büyük bir beladan kurtaran kişiye de aynı kazığı atar.
insanları hayattan çıkarmanın cesaretle hiç bir ilgisi yoktur.
