insanı yalnız yapıp, adım adımda yalnızlığa itendir...
her geçen gün hiçi'ni başkalarında aramaya başlar insan.kafasında yaratıp şizofrence aşık olduğu tipi, başkalarına uyarlamaya, kafasındakini, karşına ilk çıkana giydirmeyi amaçlatan bi düşüncedir bu.
tamam bu denir, bu kez oldu denir, yok olmadı, olamadı denip, vazgeçilir. istenmeyen bir sürecin startı böylelikle. başlamış olur. defalarca denenir, yanılınılır. bir türlü olmaz ve/veya olamaz. sonunda esas olan, konunun özetini çıkartacak, bi cümle ağızdan devriliverir. "beklediğim gibi değildi".
sahi,süre boyunca ne oldu?
sevgin, hislerin, inancın, belki umudun da yoruldu.
peki benim, senin , onun, bunun beklediği neydiki? asıl olan o kimdi? bu kadar zamanların, fiillerin emeği kime verildi?
