sozluk yazarlarinin gorup de etkisinde kaldigi ruyalardir.
mesela ben dostoyevsky'den suc ve ceza'yi bitirdigim gece, ruyamda kendimi katil olarak gormustum, kitabi okurken raskolnikov'un hissettigini dusundugum butun hisleri ben kendim hissetmistim ve sabah kalkip bir 15 dakika falan aglamistim, "ulan be ne kotu bir herifim, katilin tekiyim, yavsagim be" diye. daha sonra dank etti ruya oldugu, bir rahatlik coktu, guzellik geldi, dedim "dostoyevsky buyuk adamsin vallahi".
