grand theft auto iii'yi düşün. oyundaki trafikte az araç olmasına rağmen kurallara uyarak ve arabayı hasar almamaya çalışarak, herhangi bir yere çarpmadan kullanmayı denediysen bunun zorluğunu bilirsin, anlatmama gerek yok. hatta bu bilince kendini fazla kaptırdıysan, sana mal gibi gelip vuran arabanın sahibinin ağzını mermiyle doldurma isteğiyle de tanışıksın demektir. * hah işte. istanbul trafiğinde de ruh halin bu olacak. üzerine bir de damarlarında dolaşan stres var tabii. neyse, temel olarak o trafiğin aynısını kafanda canlandır. aniden fren yapan bayır turpları, durup dururken şerit değiştiren öküz oğlu öküzler, ışıklarda araya burnunu sokmaya çalışanlar, altındaki nuh-u nebiden kalma esperanto'ya * bakmadan sağlı sollu salvolarla trafikte çılgın atan manyak oğlu manyaklar, sanki hayata küsmüş gibi üzerine geldiğini gördüğü halde yola atlayan, arabanın önünden arkasından geçmeye çalışan yayalar... evet. şimdi bu manzaraya gta iii trafiğindekinden kat be kat fazla araç, "farın girdiği yere araba da girer usta, arabanın burnunu soktuk mu tamamdır." zihniyetine sahip araç kullanıcıları, delimanyak taksi şoförleri, boş yolda sol şeritte 60 km/h'yle gidip insanı deliye döndüren bayanları, ana yollarda spor arabalarla kapışan gençleri de ekle. tamam.
