insanoğlunun varoluşundan bu yana nedenini, niçinini, nasılını, çaresini ve bilhassa sonrasını merak ettiği, hayatsal fonksiyonların sona erme durumu. her beşerin içini ürperten; "bir gün ben de öleceğim" düşüncesini aklından çıkarmasına fırsat vermeyen; mezarlıkları ürkütücü, ruhani varlıkları inandırıcı kılan "yaşam" karşıtı kelimedir aynı zamanda. yaşayan her varlık hayatının çoğu anında ölümü kendisine uğramayacak bir yabancı gibi görür. ancak hiç beklemediği, ummadığı bir anda karşılaştığında ölümle, ancak o zaman herkes gibi bu dünyanın kendisine de kalmayacağı ve nihayetinde hesap vermesi gerekeceği gerçeğiyle karşılaşır. hayyam'dan bir alıntı bu entry'nin altına pek yakışacaktır kanımca:
"Niceleri geldi, neler istediler,
Sonunda dünyayı bırakıp gittiler.
Sen hiç gitmeyecek gibisin değil mi?
O gidenler de hep senin gibiydiler."
