şeyh şamil uzun yıllar ruslara karşı direnmiş, en büyük komutanlardan biridir. sonunda esir düşmüştür. ama ruslar beklenenin aksine ona eziyet yerine hoşgörüyle yaklaşmışlardır. dönemin rus komutanı bir gün şeyh şamil adına bir ziyafet düzenler. uzun savaş şartlarında, hiç görmediği yemekleri birden karşısında gören şeyh şamil'in çok iştahlı bir şekilde yemek yediğini gören komutan şeyh şamil'e, "yavaş ol bizi de yemenden korkuyorum" der. bunu duyan asil kumandan şeyh şamil, hafızalardan silinmeyecek bir söze imza atar:
"rahat olun, biz domuz eti yemeyiz !"
