bundan 3 sene önce. dersane çıkışı sahilde arkadaşlarla turladık ve ben yorgun bir şekilde eve geldim. neyse asansöre bindim ama kafam yerde bitkin bir şekilde duruyorum, bir an önce eve girip yatağa yatmayı hayal ediyorum. hızlıca asansörden indim kafamı kaldırmadan zile bastırmaya başladım. kapı açıldı ben de o sırada ayakkabılarımı çıkarıyorum. içerden balık kokusu geliyordu, 'oh be balık var.' dedim, başımı kaldırdım ve iriyarı alt komşumuz bana dik dik bakıyor. meğer o dikkatsizlikle asansörde alt katın düğmesine basmışım. şansıma,hem onlarda hem de bizde paspas yok. hemen yerden ayakkabılarımı aldım, çoraplarımla ve koşar adımlarla merdivenlere yöneldim, adamın yüzüne bile bakmadan belli belirsiz pardon dedim ve kaçtım. tabi daha sonra o adam beni nerde görse pis pis sırıtıyordu, neyse ki kısa süre sonra taşındık.
