19. yüz yılda artık insanların elinde patlamış hadisedır. sosyal hayata sığmaz bu yüzden devamlı cerahat üretip durur. neremize sokacağımız bilemeyiz beyin kabul etmez ama toplumsal hafızada tıkabasa doludur kangren olmuş bir bacak gibi çürüyüp toplumsal vücudu kokutur eğer kesilmese kesindirki kanı zehirler ve sosyal kişiliği öldürür. bakalım insan oğlu açtığı bu yereden kurtulabicekmi. yoksa bütün vücudana yayılmasını seyredip yokmu olacak.
