bir gece ansızın yakmak geldi içimden biryerleri, aslında neyi yakacağımı bilmeden çıktım sıcacık yatağımdan. uçuşan yapraklar değildi yürüdüğüm yollarda, fikirlerim, düşüncelerim hatta planlarım saçılıyordu kaldırımlara ben adım attıkça. aslında dönüşü olmayan bir yola atıyormuşum o adımları, çok geç anladım. anlayınca da çok üzüldüm ama ağlamadım. ben ağlamadıkça güçlü sandılar beni, güçlü sanıp saldırdılar ağlatabilme ümidiyle. başardılarmı?... cevap veriyorum; evet!. evet ağladım defalarca. kimse görmedi ağladığımı. kimse göremedi içime akıttığım göz yazlarımı. görende amlamadı neden ağladığımı o ayrı. ben ise hiç bir zaman anlatamadım neden ağladığımı... ağlamakla meşguldüm...
çok istedim başımı bulutlara kaldırıp derin bir nefes almayı, olmadı... başımı her kaldırdığımda başım döndü... sarsıldım... yaslanacak, tutunacak bir şey aradım... bana yakın olan... bulamadım... kimse yakın olamadı bana kendine kıyasla. bulutlar bile yanlız bırakıp kaçtı.
yanlız yürümeye devam ettim ben, en kalabalık caddelerde, kimsenin umurunda olmadan. ayağıma basanlar bile özür dilemedi. sonra 'birgün!!' dedim içimden... bir gün ayağıma basanın kuyruğuna basarım elbet dedim. daha 'sonra' olmadan vazgeçtim. güçsüzdüm hala, güçsüzlüğüm hala en baskın özelliğimmiş o zaman anladım. Kendimi tanıdığımda, değişemeyeceğimi öğrendiğimde anladım, tam da etrafımdakilere ' değiş... değiş..!' derken ben.
elimde tek bir kibrit çöpü ile çıktım bu yola... bir yerleri yakam ümidi ile. elimde kibritim yürürken yakacağım yere doğru, nice nice şeyleri yıkıp mahvetmişim. şimdi elimde farklı bir kibrit çöpü geri dönüyorum soğumuş yatağıma koca bir enkazın arasından. en son geçtiğimde böyle değildi buralar... böyle bırakmadım ben buraları... evet ben yaptım ama ben bırakmadım.
ve bir özür dileyeceğim yanımda kalamayanlardan, bırakıp kaçtıklarımdan. hepsini bulup tek tek 'üzgünüm' diyeceğim gözlerimle... bir yandan da hayatım boyunca o gün gelmesin diye bugünden geçip yarını yaşayacağım. takvimim hep yarını gösterecek... senelerce geri kalmış olsada.
elimde kibritim geri dönüyorum geçmişime, kendi geleceğimi yakma pahasına.
