din ve vicdan özgürlüğü tabiki yadsınamaz. fakat insanın din secme ya da hiçbir din seçmeme inanmama özgürlüğü hangi bakış açısıyla gereklilik olarak adddedilebilir işte burassı anlamsız. yani hem seçme özgürlüğünden bahsedip hem de gereklilik kavramının kullanılması bir nevi insanlıktan bahsedip hayvanlık yapmak gibi bir şeydir. x olmalı diyip y yi x e eşitlemeye benzer. herkes kendi inancını kendi içinde yaşar ve ya yaşamaz. inanç diyorum çünkü inandığı şey din de olabilir inanmamak da olabilir her halükarda birşeye inanıyordur. bunu bir kenara koyalım. sonra kimse kimseye burada birinin inandığı veya inanmadığı bir şeyi zorla kabul ettirmeye ve ya var etmeye çalışmamakta zira böyle bir şey olsa bile bu bir seçim en nihayetinde. bunu da onceki ile birleştirelim. inandığın şeyi seçmek sonucu ortaya çıkıyor. benim inandığım şeyin gerekliliği değil.
