hak etmeyen biri için ağlamak öyle adi bir şeydir ki. ağlarsın zırıl zırıl. kendini kaybedersin hatta. salya sümük olursun. hep olmamış ama olabilecek olanları düşünürsün. dersin ki mesela beni böyle görse üzlür müydü. teselli eder miydi. sarılıp ağlama der miydi? sonra da asla demezdi dersin ve daha çok ağlarsın. son söylediğinin seni nasıl kırdığını düşünürsün. o kişi benim için her şeye bedelken ben nasıl olur da onun için bu kadar önemsizim dersin. ağladıkça ağlayasın gelir. defolsun gitsin istersin hayatından. onu tanıdığın güne lanet edersin. bir daha konuşmamaya yemin edersin. ama bir daha hiç konuşmasan da, yüzünü görmesen de küçücük bir ana bakar her şey. bir küçük resim, bir yerde kulağa gelen şarkı, her şeyi mahveder işte. sonra gene ağlarsın geçmişte olanlara. hiç bitmez bu, acıttığı yer küçülür sadece ama asla unutulmaz. (bkz: dertli sözlük yazarı)
