en asil duygulara sahip insanın yapacağı eylemdir. o ayakkabıyı alırken babanın ayağında olduğunu hayal etmek, onun ayaklarını sıcak tutacağını, terletmeyeceğini, onun çok beğeneceğini düşünmek huzurların en güzelidir. yıllarca usanmadan, yılmadan o öpülesi ayakları üzerinde ne işlerde çalıştı kim bilir çocuklarına yiyecek bir şeyler götürmek için. şimdi o ayaklara bir kırıntı kadar ödenen vefa borcudur.
