değişen koşullar, güç dengeleri ve konjoktür chp'yi bu noktaya sürüklemiştir. chp sistemin devamlılığını esas aldığı için zaman zaman bu tür çelişkilere düşebilir, düşüyor. aslında 12 eylül sonrasında "bu anayasa değişmelidir" diyorlardı. şimdi de değişmelidir diyorlar ama bunu yapmaya akp'yi yetkili görmüyorlar. dünya durdukça görmeyecekler gibi. chp son derece pragmatist bir partidir. anayasa taslağına karşı ortaya koyduğu direnç, aslında sistemi ve sistemin sahibi olarak gördüğü kendisini dönüştürmeye yönelik tehdit algılamasından besliyor. bu bir korkudur. kimisdi buna yersiz bir paranoya der kimisi ciddiye alır ama sonuçta chp her türlü değişimin kendisi tarafından yapılmasının gerekliliğini savunur. gücünün yetmediği yerde askerin ve yargının ayağına atar topu.
