işkencedir. ilk yapılan gece yolculuğu güzeldir. huzur verir, gidelen yer gitmek istenilen yerse gece güzeldir. sonrası ise tamamen işkencedir. herkes uyur, hatta bir ara şoförün de gözleri kapanır. ama yol bir türlü bitmez. her şeyi düşünürsünüz. paranoyak olursunuz bu düşünme eylemi sonunda. bir de otobüsün kaloriferleri bozuksa, uyuyamıyorsanız uzun süre gece sabit bir şekilde oturmak... (bkz: bitsin artık bu çile)
