yanınızda emriniz altında çalışanlara dönüp "yakalayın şu uçan atları!!!" diye bağırmak.
evet çok garip gelebilir. hikayesini anlatayım seveceksiniz.
yıllar önce abimle birlikte çizgi film izlerken duymuştuk bu repliği. ikimiz de çocuk olduğumuzdan acayip kanımız ısınmıştı. ninja kaplumbağalar'ın o bölümü yunanistan'da geçiyordu. antik yerler, büyücüler, uçan atlar, madalyonlar falan. işte birisi çok değerli bir madalyonu kapıp uçan atlardan birine bindiği gibi tabanları yağlamıştı. ardından şıreydır da yanındakilere dönüp "yakalayın şu uçan atları!!!" diye bağırmıştı. abimle ikimiz pürdikkat izlerken şıreydır abimiz kameraya dönüp şu sözleri eklemişti:
"insan hayatında kaç kere böyle bir şey söyleme fırsatı yakalar ki?"
