her sene oyuncağı kırılan çocuk gibi geri dönen galatasaraylıdır. aslında üzülüyorum. valla diyorum. içim acıyor. düşünsenize dilinizden düşürmediğiniz uefa kupanız var, büyük kulüplerden birisiniz. ilk fırsatta ezikbahçeliler diye dalga geçiyorsunuz falan. iş adamları yenmeye geldi mi olmuyor. neler denenmedi ki bu uğurda? futbolcular o gece uyuyamadıklarını, uyuyanlar ise kabuslar gördüklerini bile itiraf ettiler. ya taraftarlar? en çok onlara üzülüyorum. sen o kadar boyan sarı kırmızıya, heyecanla geç maçın karşına, yine hüsran yine hüsran. biz fenerbahçeliler böyle de merhametliyizdir.
o değil de artık iki fenerli iddiaya girer olduk. acaba kaç atarız?*
