bizim arkadaş öğretmenlere karşı gösterdiği cesaret ve cevap verme hızlılığıyla bilinen ütün hocalarca mimlenmiş bir arkadaştı. okulumuza yeni gelen bir hocamızın dersindeyiz.
hoca - ....işte tam bu dönemde artık anadoluya yönelen edebiyatçılarımız....
arkadaş -olm bak bu da kızın numarasıymış, kekekekekeke ben basket oynarken arkadaşı verdi, ehe ehe ehe
chemsuk -oha be .....* nası beceriyon harbi şaşıyorum sana ya..
hoca -beyler, çok komik şeyler konuşuluyo heralde orda? hadi bizimlede paylaşın da hep beraber eğlenelim!
arkadaş -*hocam biz de şimdi edebiyat tartışıyoduk aramızda, biz sizin muhabbetinizi bozmayalım
hoca -yapma ya, bizde öyle çok özel konuşmuyoduk zaten, buyrun siz de katılın da muhabbetimiz artsın.
arkadaş -*yok hocam lütfen çok isterdik ama...
hoca -ben anladım senin çekinceni
arkadaş -teşekkür ederim hoc...
hoca -sen bana numaranı ver biz özelden devam edelim ne dersin? hatta ben sana bir çay ısmarlayayım o nasıl olur?
arkadaş -olur hocam neden olmasın.
hoca -tamam o zaman, siz şimdi devam edebilirsiniz.
sınıf -dumur! ben ise hepten dumur, "bu kadar da olmaz artık yaaaaaa" diyen bir dumurluk hali hem de.
........ bir sonraki ders..........
chemsuk -heheheheheeh hakkaten lan ben de şaşırdım şimdi ya...
sınıfa bir nöbetçi öğrenci girer hocaya bir kağıt verir.
başka hoca -aaaa .....* hadi yine şanslısın, müdür bey seni çağırıyor, *çay içicekmişsiniz heralde, ulan beni çağırmadı bugüne çay içmeye, yine ne yaptın?
arkadaş -*mnskyim ya...
ben ve sınıf -PUAHAHHAHAHAHHHHHHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHA
