bir kelime düşünürsün içinde birkaç kez tekrar ettiğinde artık anlamsız gelmeye başlar . bunu ilk farkettiğimde 4 yaşındaydım markete maydonoz almaya gidiyordum . ne aldığımı unutmamak için maydonoz maydonoz diye tekrar ederken çok saçma gelmişti kelime . hiç bir anlamı olmadan kullanıyorduk kelimeleri . elbet kökleri vardı ama saçmasapan seslerden oluşuyordu kelimeler sonuçta . ya da hayatı düşünürsün yaşıyosun nefes alıyosun gülüyosun ağlıyosun ve sonunda ölüyosun . ortalama 60 yıl boyunca her gün uyanıyosun sabah koşuşturup kalbinin tamamen çarptığını hissedecek kadar bile kendine vakit ayırmadan diğer insanlara ya da görevler koşuşturup gece yine uyuyosun . saçma bi düzen içinde yıllarca yaşıyosun . düşününce saçma geliyor hayata gelmek senin seçimin bile değildi . ve tanrı .. zaman .. dünyanın yaratılışı . düşündükçe zayıflar inancın hatta yok olur dünyada okadar adaletsiz ve saçma durumlar varken tanrının mükemmel olduğu saçma gelir . zaman bir bakarsın göz kırpma süresi kadardır tüm yaşamın , anlık gibi gelir oysa saatler geçmiyordu daha geçen , akşam olsun diye yalvarıyordun . zaman geri gelmeyecek bir bilinmeyen . kimsenin çözemediği bir denklem . asla geri getiremeyecek olmamız bilinçli kullanmamızı sağlamıyorsa tek saçma olan zaman değil aynı zamanda insanın bunu bilip gereği gibi davranmamasıdır da . dünyanın yaratılışıysa düşünüp düşünüp içindene çıkılamayan her eline mikrofon alan sözde bilim adamının , daha inandığı kurandan bile her biri farklı sonuç çıkaran sözde din adamlarının farklı farklı teorilerde bulunduğu ve daha da kafa karıştırdığı bir konudur . kısaca kelimelerden yaşamaya , tanrıdan mükemmelliğe , zamandan insana, sevgiden inanca her şey düşününce çok saçmadır . çünkü hayat bize sırlarını açmayan kapalı bir kutu .. hayat sonsuz olmasına rağmen 60 yıllık bir dilimine tıkılıp , keşfetmeyelim diye üstü tıkanmış bir yol ..
