eski sevgili tarafından alınan pekmezi bile sobaya atılıp sobayı söndürünce anlıyor insan bu boktan sevgili davalarının yalanlığını, oysa gerçek şey o an için soğuktan donmamaktır.
hayatta böyledir sabah kalkınca güneşin doğduğunu görende anlıyor insan yaşadığını ve ölmediğini, hatta kimsenin bu yüzden ölmeyeceğini.
zordur güçtür ona ait olanları silmek, hatta önce onu silmeyi düşündüğünüz de bile içiniz acıyordu değilmi?
bir bok olmuyor kardeşim korkma bas geç 45 numara ayakkabılarınla bas geç.
iyice kuruyunca pas pas çekersin bu kadar basit.
emin ol hayat sana daha iyi fırsatlar sunamasa ayrılmazdınız.
ben mutsuz da olsam onunla ölseydim demeyin, çünkü daha kötü olacaktı.
öldürecektin belki onu ya da o seni.
eşyalardan önce ona ait olduğunu düşündüğün yüreğini çamaşır suyuyla yıka iyice. yoooo hayır saçmalamıyorum o çamaşır suyu senin iraden ve umudundan ibaret.
çamaşır suyun yoksa o leke sende hep var olacak ve insanlar o kirliliği hep görecekler.
ama çamaşır suyunun olmadığı insan da yoktur, sadece biraz zaman gerekir belki.
