kendini hıristiyanlığın ruhban sınıfından zannedenlerin kimin müslüman kimin müslüman olmadığına karar verme çabalarında, özde "madem ki namaz kılmıyorsun o halde müslüman değilsin" fikrini taşıyan cümle.
bu düşünceye sahip insanlar salt namazla kalmayıp insnaların tüm yaşamını sorgulamaya başlarlar :
-madem ki oruç tutmuyorsun o halde müslümanım diyemezsin..
-madem ki örtünmüyorsun o halde müslümanım diyemezsin..
gibi islamın tüm emir ve yasaklarını bu niyete uyarlarlar bunun temel nedeni :"madem ki ben namaz kılıyorum, oruç tutuyorum türlü eziyetlere giriyorum ve sen de müslümanım diyorsan bu eziyetlere gireceksin yok öyle beleşe müslümanım demek."
oysa tüm bu düşünceler yahudi ve hıristiyan geleneğine dayanmaktadır bunu anlamak için bugün israil'e ve biraz tarih kitabı karıştırıp ortaçağ engizisyonlarına bakmak yeterlidir ancak islam hemen herkesin bildiği gibi kendisinden önceki dinlerin ötesine geçip ruhban sınıfını yasaklayıp kulun Allah'a olan sorumluluğunda karar verici tek otoritenin Allah olduğunu açıkça ortaya koymuştur ve böylece birilerinin dini sömürerek insanlar üstünde tahakküm kurmasını engellemiştir. insanların birbirlerine karşı haksızlıklarındaysa af etme yetkisini sadece haksızlığa uğrayan kişide olduğunu ve o kişiden başka allah dahil kimsenin haksızlığı yapanın affedemeyeceğini "bana kul hakkıyla gelmeyin" diyerek açıkça kuran'da söylenmektedir.
bir kişi "müslümanım" diyen bir başka kişiye bakıp onda eksik gördüğü ibadetler yüzünden kendisini allah yerine koyup hüküm vermesi apaçık bir küfürdür ki bunu cahillikle yaptığında bile bu durum yine allah ile kendisi arasındadır ancak müslüman olmamakla suçladığı kişinin hakkını yemekle sadece o suçladığı kişiye karşı sorumludur ve adını sanını bilmediği nice insana karşı böyle bir suçlamada bulunup böylesine büyük bir haksızlık etmiş olması bu suçlamayı yapan kişinin ne kadar kör olduğunu ortaya koymaktadır.