sadece kapitalizmin acı gerçeğini yaşayan ülkedir. üretime dayanmayıp saçma sapan kağıtlara değer biçen, bildiğin bahis oynunu tahvil, bono falan dedikleri yeni araçlarla oynayan her ülke bunu yaşamaya mecburdur. 2008 krizinden önce değeri 200 dolar olan tahvil kriz sonrası 3 dolara düşmüştür. halbuki dün de elinde bir kağıt vardı bugün de. iktisadi büyümenin zahmetine katlanmayıp da finansal büyümenin o zahmetsiz, iktisadi büyümeye göre kat ve kat daha fazla nimetlerinden yararlananlar farkında olmadan büyük bir balon yaratırlar. dünya ekonomisinde işler herhangi bir sebepten ötürü kötü gitmeye başladığı anda domino taşı gibi her şey çöker ve o balon götte patlar. türkiye'yi örnek veriyim 2001 krizinden önce büyük şirketler gösterdikleri karın %85'ini finansal sektörden elde ettiğini açıklamıştı. yani üretim nerdeyse yok. sonuç ne oldu hep beraber gördük, yaşadık. mevzu bahis ülke almanya olsa zerre umursamam çünkü alman sanayisi çok gelişmiş. adamlar üretiyor da üretiyor. sadece finans sektöründeki krizden ötürü biraz kredi sıkıntısı yaşarlar ama bu sorunu aşarlar. ancak sanayi devrimini başlatan ülke olan ingiltere'de resmen üretim yok. artık öyle sömürebilecekleri devlet de yok. ha devülasyon yaparak sorunu hafifletebilir hatta çözebilirler ama bu hem sağlam kor onlara hem de çözüm geçici olur. tüm dünya ülkelerini kasıp kavuran bu kriz insana 1929 büyük buhranını hatırlatıyor. sonrasında çoğu ülke bundan kurtuluş yolu olarak sömürge artırımını görmüş ve 2. dünya savaşı çıkmıştı. acaba üçüncüsü bizi mi bekliyor dersiniz?
