keşke ben de senin için güzel şeyler yazacak olsaydım buraya.
keşke seni her hatırladığımda gözlerim dolmasaydı da kendime onlarca küfür etmeseydim..
gittiğinden beri yıllar geçti mini miniydim ben daha o zamanlar ama hatırlıyorum. ne yazık ki en ince ayrıntısına kadar hem de.
geri geldiğinde olanları da hatırlıyorum, yok olman için ettiğim duaları da.
bana güzel olan hiç bir şeyi hatırlatmıyosun hep hastalıklı, can yakıcı anılarımdasın.
senin yüzünden yaşadıklarım, gördüklerim, bana dokunman, sarılman, midemin bulanması, içtiğim onca ilaç, sessiz sedasız ölmek istemem hepsinde sen varsın hepsi senin eserin.
keşke bu yazıyı okuyabilsen.
keşke benim yaşadıklarımı bilsen, beni dinlesen. biraz acımana bile razıyım..
belki o zaman senin de insan olabileceğini düşünürdüm, belki bi kalbin olduğuna inanırdım..
senden bana kalan tek şey kocamaan bi boşluk. zift gibi simsiyah, balçık gibi dokununca bulaşan.
umarım bi daha karşıma asla çıkmazsın.
çünkü sen benim için yoksun artık.
